Hop On!

El Escudo, 3t grado de la manana

Les 1 Hello! My name is Katey

Woensdag 25 september 2012

Vandaag hebben wij een klas laten vallen omdat het niet langer mogelijk was hen les te geven. Zij wilden niet en verziekten iedere les. Aangezien het niet verplicht voor hen is Engelse les te krijgen hebben wij besloten in het team dat deze klas geen Engels meer krijgt. In plaats hiervoor hebben wij een nieuwe 3^de grade gekregen. Deze kinderen waren erg enthousiast en nieuwsgierig. Wij zijn dus weer begonnen met de eerste les van de methode Hop On!. De kinderen deden erg goed mee en wilden graag spreken. Dit was echt een openbaring voor ons. Wij zijn ontzettend blij met deze groep en kijken er naar uit deze kinderen twee keer in de week les te geven.

Wij hebben deze les gegeven volgens de methode. Wij kwamen er wel achter dat deze kinderen helemaal geen voorkennis hebben wat betreft de Engelse taal. Wij zijn daarom niet te snel door de stof heen gegaan en hebben er goed op gelet dat ieder kind heeft gesproken.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Hello

-         My name is…

-         Let’s shake hands

-         What’s your name?

-         Goodbye

Deze doelen zijn bijna allemaal behaald. Alleen kreeg ik de indruk dat de kinderen de zin: ‘Let’s shake hands’ niet helemaal goed begrepen. Zij deden de beweging mee en schudde de hand van Katey maar toch denk ik niet dat zij begrepen wat ik zei.

Les 2.1 My Body

Maandag 01 oktober 2012

Helaas was Daan Dangerman vandaag ziek. Ik heb deze les gegeven met hulp van de andere leden van het Engelse team. Helaas zijn dit geen leekrachten dus liep het allemaal niet zo soepel. Ik heb de leerlingen het boek voorgelezen en ben daarna met hen gaan zingen. Als laatst heb ik nog een spelletje gedaan dat ging over commando’s in het Engels met lichaamsdelen. De kinderen vonden dit allemaal erg leuk.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Head

-         Shoulders

-         Neck

-         Arms

-         Hands

-         Toes

-         Foot

-         Knees

Ik denk dat deze begrippen een beetje hoog gegrepen zijn voor de leerlingen. Ik heb de begrippen zo veel mogelijk herhaald en het de leerlingen laten zeggen maar zij vonden het erg moeilijk en deden de bewegingen gewoon na.

Les 5.1 The very hungry caterpillar

Woensdag 03 oktober 2012

Vandaag hebben wij het boekje ‘The very hungry caterpillar’ voorgelezen. Na dit boekje zijn we de dagen van de week, de vruchten en de nummers 1 t/m 7 gaan herhalen. De kinderen vonden het ontzettend leuk. We hebben liedjes gezongen over rupsen en vlinders. Daarna hebben we een spelletje gedaan met de dagen van de week.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Caterpillar

-         Butterfly

-         Monday till Sunday

-         One, two, three, four, five, six, seven

De leerlingen vonden het boekje niet zo heel erg leuk. Ik denk dat dit kwam omdat zij het erg moeilijk vonden. Ook het spelletje over de dagen van de week ging erg moeizaam. Deze leerlingen moeten nog goed oefenen met de dagen van de week. De nummers gingen wel uitstekend.

Les 4.1 Colours

Maandag 08 oktober 2012

Vandaag hebben wij geïnventariseerd welke kleuren de kinderen in het Engels kenden. De leerlingen kenden geen kleuren. Na het bespreken van de kleuren gingen zij dit wel zelfstandig herhalen. Zij hebben een aantal kleuren dus wel vaker gehoord en willen ze graag uitspreken. Daarna hebben wij een liedje gezongen met de kleuren. De leerlingen moesten naar hun eigen kleding kijken en dan op staan en juichen als zij die kleur aan hadden. Nu dragen de meeste kinderen in Nicaragua een schooluniform maar er zijn er altijd wel een stuk of tien kinderem in de klas die dat niet hebben. De leerlingen begrepen het liedje niet zo goed en durfen niet op te gaan staan om te juichen. Daarna hebben wij de kinderen een gekleurd blad uit gedeeld en moesten zij die omhoog houden als hun kleur gezongen werd. Buiten zijn wij een spel gaan doen met de kleuren. De leerlingen konden niet goed onthouden welke kleur zij hadden en wat dit in het Engels was.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Blue

-         Red

-         Yellow

-         Pink

-         Orange

-         Green

-         Purple

-         Colour

Wij hebben veel geoefend met de kleuren maar kregen de indruk dat de leerlingen dit heel erg moeilijk vonden. Deze kernbegrippen moeten zeker nog herhaald worden.

El Escudo, 3t grado de la tarde

Nul meting

Dinsdag 4 september 2012

Na een weekje te hebben geobserveerd en bij te hebben gesprongen waar nodig hebben wij besloten om ons onderzoek door te laten gaan. Wij geven één 3^de klas les. De meeste van deze kinderen zijn nog zo jong dat wij dit project gewoon gaan proberen. Als de methode aanslaat is het fijn, lukt dit niet dan gooien wij het over een andere boeg. Bij de nul meting bleek dat sommige leerlingen een enkel woordje Engels kunnen maar echt verder dan ‘Hello’ en ‘Monkey’ komen ze niet. Omdat deze leerlingen nog niet eerder Engelse les gehad hebben beginnen wij helemaal bij het begin. Volgens de methode Hop On! is dit Bodyparts.

Les 1 Hello! My name is Katey

Maandag 10 september 2012

Vandaag zijn wij begonnen met het introduceren van de methode Hop on! in de 3^de klas. De kinderen waren erg verbaasd toen wij de ‘gast’ uit de Verenigde Staten aankondigden. Dit was onze pop Katey. De meisjes vonden de pop erg leuk en wilde haar allemaal even vasthouden. De jongens vonden het iets minder. De kinderen durfden tegen haar te praten en moesten allemaal lachen. Na het voorstellen van Katey moesten de kinderen zich aan elkaar voorstellen. Dit ging erg moeizaam. De meisjes wilden niet met een jongen samenwerken en andersom. Zelfs proberen ze te dwingen werkte niet. Wij merkten dat de schaamte en angst om Engels te praten behoorlijk aanwezig is. De jongens durven over het algemeen meer dan de meisjes. Na deze mislukte voorstelronde zijn wij liedjes gaan zingen met de kinderen als: had, shoulders, knee and toe en The Hokey Pokey. Dit vonden zij helemaal geweldig.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Hello

-         My name is…

-         Let’s shake hands

-         What’s your name?

-         Goodbye

Deze doelen zijn aan het eind van de les behaald. Alle kinderen hebben het gezegd en begrijpen wat het is.

Les 2.1 My Body

Woensdag 19 september 2012

Wij begonnen vandaag de introductie met Katey de pop. De kinderen reageerden niet echt enthousiast. Wij vertelden hen dat wij een verhaaltje gingen voorlezen. Dit vonden de kinderen erg leuk. Bij dit verhaaltje moesten zij bepaalde bewegingen maken. Sommige kinderen gingen hier helemaal in op terwijl anderen beschaamd in hun stoel bleven zitten. De schaamte trok na verloop van tijd wel een beetje weg. De meeste leerlingen deden vrolijk mee en lachten zich rot. Daarna zijn wij weer liedjes gaan zingen en dansjes gaan doen. Dit vinden de leerlingen heel erg leuk. Wij leggen de leerlingen ook goed uit om welk deel van hun lichaam het gaat. De pop vinden wij toch wel erg kinderachtig en wij merken dat de leerlingen er ook niet echt op reageren.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Head

-         Shoulders

-         Neck

-         Arms

-         Hands

-         Toes

-         Foot

-         Knees

Wij hebben deze begrippen zoveel mogelijk herhaald in zo veel mogelijk liedjes en spelletjes. Zo hopen wij dat de leerlingen deze begrippen onthouden. Zij hebben ze allemaal uitgesproken en bewegingen erbij gedaan.

Les 3.1 At the farm

Woensdag 25 september 2012

Vandaag heb ik een heel leuk boekje voorgelezen dat gaat over dieren op de boerderij. Het boekje was erg moeilijk voor de leerlingen dus een van de andere leden van het Engelse team hielp mij met het vertalen in het Spaans. De leerlingen vonden het niet zo heel erg interessant. Na het boekje zijn wij buiten met ze gaan zingen en hebben versjes opgezegd. Dit vonden zij erg leuk. Toch loop ik er wel tegen aan dat de leerlingen erg weinig begrijpen in het Engels. Alles moet eigenlijk naar het Spaans vertaald worden en dit gaat minder makkelijk dan verwacht.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Farm

-         Cow

-         Ladybird

-         Duck

-         Hen

-         Horse

-         Dog

-         Sheep

-         Cat

Deze kernbegrippen zijn niet allemaal behaald. Wij hebben goed geoefend en herhaald met de namen van de dieren. Deze zijn dus wel gememoriseerd.

Les 5.1 The very hungry caterpillar

Woensdag 03 oktober 2012

Vandaag hebben wij het boekje ‘The very hungry caterpillar’ voorgelezen. Na dit boekje zijn we de dagen van de week, de vruchten en de nummers 1 t/m 7 gaan herhalen. De kinderen vonden het ontzettend leuk. We hebben liedjes gezongen over rupsen en vlinders. Daarna hebben we een spelletje gedaan met de dagen van de week.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Caterpillar

-         Butterfly

-         Monday till Sunday

-         One, two, three, four, five, six, seven

Wij hebben hard gewerkt aan deze doelen en de kinderen kenden de woorden na de les. Deze leerlingen vonden het boekje wel heel erg leuk. Zij konden niet op hun plaats blijven zitten omdat zij het zo spannend vonden wat de rups deze keer op zou eten.

Les 4.1 Colours

Maandag 08 oktober 2012

Vandaag hebben wij geïnventariseerd welke kleuren de kinderen in het Engels kenden. Dit waren rood, roze en blauw. Daarna hebben wij een liedje gezongen met de kleuren. De leerlingen moesten naar hun eigen kleding kijken en dan op staan en juichen als zij die kleur aan hadden. Nu dragen de meeste kinderen in Nicaragua een schooluniform maar er zijn er altijd wel een stuk of 10 in de klas die dat niet hebben. Ook gingen de leerlingen kijken naar de kleuren op hun schrift en opstaan als de kleur overeen kwam. Zo graag wilden zij opstaan. In het begin kwam het moeilijk op gang maar omdat wij bleven volhouden werd het een succes. Daarna hebben wij de kinderen een gekleurd blad uit gedeeld en moesten zij die omhoog houden als hun kleur gezongen werd. Buiten zijn wij een spel gaan doen met de kleuren. Omdat de leerlingen hun kleur niet konden onthouden bij de groep in de ochtend hebben wij de leerlingen nu hun gekleurde bladen mee laten nemen. Dit was een groot succes.

De kernbegrippen van vandaag waren:

-         Blue

-         Red

-         Yellow

-         Pink

-         Orange

-         Green

-         Purple

-         Colour

Wij hebben veel geoefend met de kleuren en zijn er van overtuigd dat de leerlingen weten wat welke kleur is.

Reflectie Dinsdag 9 oktober 2012

Wij hebben nu alle lesjes uit de methode ‘Hop On’ behandelt. Tot nu toe ben ik best tevreden over deze methode. De boekjes zijn erg leuk en overal zitten leuke liedjes en spelletjes bij. Ook hebben wij zelf een aantal dingen bij de lessen verzonnen omdat wij 45 minuten les geven en deze lesjes ongeveer 30 minuten duren. De lessen zijn niet te kinderachtig gelukkig. Alleen de pop Katey spreekt de leerlingen niet aan. Na een beetje navraag zeggen de meeste leerlingen dat zij de pop kinderachtig en lelijk vinden. In de tweede helft van onze lessen willen wij de pop dus schrappen. Deze is erg leuk voor kleuters maar de meeste leerlingen zijn hier toch een beetje te oud voor. Wat wij nu gaan doen is lessen geven waarbij wij de kernbegrippen herhaalt worden zodat wij een toetsje kunnen afnemen om te kijken wat de leerlingen geleerd en onthouden hebben van onze lessen. Uit de nul-meting die wij hebben afgenomen bleek dat de leerlingen bijna niets wisten. Ik ben benieuwd wat het resultaat zal zijn aan het eind van ons traject.

W-Curve

Fasen W-Curve

Fase 1

Na de cultuurschok op het moment dat ik aankwam ben ik beland in de Euforische fase. Deze fase ben ik na een maand nog steeds in. Ik vind het hier helemaal geweldig en voel me echt heel erg thuis. Wil er ook nog niet over nadenken dat ik eigenlijk na vrij korte tijd weer weg moet. Het is hier ontzetten mooi, bloedheet en er valt altijd wat te beleven. Ook heb ik veel vrienden gemaakt via On Stage en via La Esperanza.

Fase 2

Op het moment dat ik aankwam in Nicaragua had ik een klein beetje het gevoel van een cultuurschok. Dit omdat alles er zo vreselijk arm en slecht uitziet. De eerste paar dagen had ik gewoon echt medelijden met de mensen uit het gastgezin waar ik in woon. Ik dacht dat ze ontzettend arm waren. Na een tijdje begon ik echter te beseffen dat deze mensen het ontzettend goed hebben. Het is heel normaal in Nicaragua dat het dak maar half over het huis heen loopt. Het fluiten en roepen van de mannen naar blonde vrouwen is wel erg vervelend. Soms zeggen ze ook echt hele vieze dingen. Maar na een paar dagen ben je een kei in het negeren van ‘alle’ mannen. Met de enorme macho cultuur die hier heerst is het wel logisch dat zij dit doen.

Klein voorbeeldje van de macho cultuur om een beeld te scheppen: alle mannen uit het dorp zullen gaan rennen voor 5 stieren die los worden gelaten in de straten van Granada. Ook doen de mannen hier aan rodeo rijden.

Fase 3

Last van heimwee heb ik niet. Wat ik wel begin te merken na twee maanden is dat de mensen waar je hier mee omgaat niet altijd even leuk zijn. Je leert elkaars ware aard kennen en het is niet altijd meer gezellig. Vooral wanneer er alcohol in het spel is kunnen er wel eens nare dingen gebeuren. Dit maakt mij erg verdrietig en ook ben ik geschrokken van waar sommige mensen toe in staat zijn. Overal wordt je gewaarschuwd voor de Nicaraguanen maar Nederlanders kunnen net zo erg zijn.

Fase 4

Ook deze fase heb ik niet echt ervaren. Ik heb vanaf het moment dat ik hier ben veel mensen leren kennen die vrij snel vrienden werden. Ik heb mij ongemerkt aangepast aan deze cultuur. Het heeft mij ook geen moeite gekost. Misschien komt dit omdat je toch met veel andere Europeanen om gaat.

Fase 5

Ik merk dat ik mij snel aanpas aan deze cultuur. Ik raak gewend aan de manier waarom mensen met elkaar omgaan en hoe anders zij met blanken omgaan. Ik luister naar de manier waarop mensen tegen elkaar praten en probeer ook zo tegen Nicaraguanen te spreken. Ik merk dat ik mij goed aanpas en het voelt alsof ik hier al jaren woon. Als iemand mij voor Gringo uitscheldt bijt ik van me af en ik zie de verbazing op de gezichten. “Ik ben geen Gringo ik kom uit Europa” sis ik ze kwaad toe. De fluitende en roepende mannen op straat hoor ik niet meer en de straatverkopers en zwervers weten nu inmiddels wel dat ik niks geef. Ik voel me heel erg thuis in deze cultuur. Ik kan goed omgaan met de Nicaraguanen waar ik mee werk. Ik loop niet aan tegen de dingen waar ik vooraf voor gewaarschuwd was. Ik heb geen last van verwachtingen die niet uitkomen of frustraties jegens deze cultuur.

Opdrachten: Hoe "overleef" ik die andere cultuur

Opdracht 1:

Fasen W-Curve

1.       Euforie

2.       Cultuurschok

3.       Acculturatie

4.       Evenwicht

5.       Afscheid

6.       Cultuurschok 2

7.       Oude patroon

Opdracht 2:

Volgens Adreas Eppink zijn er verschillen tussen westerse samenlevingen en mediterrane samenlevingen in de plaats en de rol van het individu. Mediterrane samenlevingen zijn groeps- en rolgericht (wij-culturen), terwijl westerse samenlevingen persoonsgericht (ik-culturen)zijn.

Nederland heeft de C-cultuur van Adreas Eppink. Dit is een ik-cultuur met impliciete communicatie. De ik-cultuur komt omdat wij een westerse samenleving zijn. Een westerse samenleving heeft een ik-cultuur. Ik denk dat Nederland een beetje tussen de C-cultuur en D-cultuur in zit. In Nederland komt grotendeels de impliciete communicatie tot uiting. Nederlanders zijn gewend om te vragen of iets juist is of klopt, dit komt niet ter sprake in een cultuur met expliciete communicatie. Toch zijn wij vergeleken Nicaragua wel wat explicieter in onze communicatie.

Nicaragua heeft de A-cultuur van Adreas Eppink. Dit is een wij-cultuur met impliciete communicatie. De wij-cultuur komt omdat het geen westerse samenleving is. Impliciete communicatie is een vorm van communicatie waarbij men niet uit kan gaan van de letterlijke inhoud, maar waarbij er gelet moet worden op de juiste interpretatie en de kennis van de spreker, de groep waartoe deze behoort en de context waarin gesproken wordt. De vorm is belangrijker dan de inhoud. De beleerdheid is belangrijker dan de waarheid. Dit is in Nicaragua nog meer dan in Nederland. Nederlanders zullen sneller zeggen waar het op staat.

Opdracht 3:

Casus ‘De Afspraak’. Bij deze opdracht hebben wij een casus uitgespeeld over een directeur die iets onmogelijks van een student vraagt. Dit was erg leerzaam en leuk om te zien hoe iedere student toch heel anders reageert.

Ook hebben wij een casus die in Nicaragua zou kunnen afspelen uitgespeeld. Wij hadden verzonnen dat wij op de stageschool in Nicaragua zouden aankomen en dat zij ons vertellen dat wij geen Engelse les gaan geven daar maar handvaardigheid. Dit was erg leuk en met wat tips van Astrid over de cultuur in Nicaragua kwamen wij tot een goede oplossing: Engelse handvaardigheid.

Opdracht 4:

Nederland heeft een cultuur met een individualistische identiteit. Dit komt omdat wij een westerse cultuur zijn en die zijn meer gericht op het individu. In individualistische samenlevingen ontwikkelen mensen een sterk zelfbewustzijn en laten zich minder leiden door standaard regels. Westerse samenlevingen zijn in de laatste eeuwen steeds minder collectivistisch geworden. Nederland hoort momenteel tot de meest individualistische landen van de wereld. Individualisme kan gezien worden als aanpassing aan welvaart en overvloedige grondstoffen.

De Nederlandse cultuur heeft een kleine macht-afstand. Ook dit is, net als de identiteit van een land, afhankelijk van de welvaart. Onderzoek heeft uitgewezen dat hoe hoger de welvaart, hoe kleiner de macht-afstand. In Nederland is iedereen gelijk en dit wijst op een kleine macht-afstand.

De Nederlandse samenleving is zeer feminien ingesteld. Dit betekend dat er een gelijke rolverdeling is tussen de seksen. Onze Nederlandse cultuur scoort 86% op de feminiene meetlat. Het zegt vooral dat ze vooral vrouwelijke eigenschappen weten te waarderen. We hechten bijvoorbeeld veel waarde aan communicatievaardigheden, langdurige relaties en we vinden zorg voor de ander heel belangrijk. Prestaties gaan niet ten kosten van de relatie en we vermijden graag conflicten.

Nederland scoort tamelijk hoog op het gebied van onzekerheidsvermijding. Zoals de naam al doet vermoeden, is onzekerheidsvermijding de angst voor het onbekende en voor onvoorspelbare situaties waarop moeilijk grip te krijgen is. De grootste onzekerheidsvermijder is de overheid, gevolgd door woningstichtingen en scholen.

 De Nederlandse cultuur is erg langetermijngericht. Iedereen is al vanaf jonge leeftijd aan het sparen voor zijn pensioen. Ook is het erg belangrijk in Nederland dat je zorgt voor een huis en auto die groot genoeg is voor als je eventueel kinderen wilt.

Nicaragua heeft een cultuur met een collectivistische identiteit. In collectivistische samenlevingen speelt het groepsbewustzijn een grotere rol en wordt het handelen meer bepaald door vaste gedragsregels. Collectivisme kan worden gezien als aanpassing aan armoede en beperkte grondstoffen.

De Nicaraguaanse cultuur heeft een grote macht-afstand. In een samenleving met een grote macht-afstand denkt niemand dat alle mensen gelijk zijn, of dezelfde rechten hebben. Omdat Nicaragua een erg arm land is wijst dit er op dat het een grote macht-afstand heeft.

De Nicaraguaanse cultuur is feminien en masculien ingesteld. Costa Rica is erg feminien ingesteld. Dit is een buurland van Nicaragua. Dit heeft invloed op Nicaragua. Toch is Nicaragua ook masculien ingesteld vanwege de armoede. Er zijn veel mannen aan de macht en zij hebben daarom meer te zeggen en meer rechten dan de vrouwen.

De Nicaraguaanse cultuur heeft een zwakke onzekerheidsvermijding. Dit komt omdat de bevolking erg arm is. De bevolking leeft met de dag. Iedere dag is overleven. Zij zijn daarom niet erg bezig met wat de toekomst hen brengt. Zij zijn hier dus ook niet onzeker over.

De Nicaraguaanse cultuur is langetermijngericht/kortetermijngericht.

Opdracht 5:

Profielen

Persoonlijk logboek

Inleiding

Ik ben Tamara van Delft en vertrek 3 augustus naar Nicaragua. Mijn avontuur begint om 07.35 als ik in het vliegtuig naar Madrid stap, van Madrid vliegen wij naar Panama. Daarna gaan wij van Panama naar de plaats van bestemming: MANAGUA, NICARAGUA. Hier kom ik om 19.36 aan. Precies twaalf uur later dus. Ik verblijf in Nicaragua tot 23 november. Ik kom 24 november weer in Amsterdam aan.

Ik ga naar Nicaragua met: Daan Dangerman, Esther van der Zalm en Kevin de Rooij. Zij zitten bij mij op de Pabo in Leiden. De bedoeling is dat wij daar stage gaan lopen. Samen met Daan Dangerman heb ik een onderzoek bedacht dat wij in Nicaragua willen gaan uitvoeren. Zie ‘Onderzoeksplan’ voor het plan van dit onderzoek. Voor dat wij naar Nicaragua gaan hebben wij een ‘Landenonderzoek’ gemaakt over Nicaragua.

Motivatie

Graag wil ik volgend schooljaar deelnemen aan de minor Internationalisering. Deze minor duurt ongeveer 4 maanden. Dan zou ik naar Nicaragua willen gaan om daar een Spaanse cursus te volgen. Als deze afgerond is wil ik daar graag Engelse les geven aan inlandse kinderen tussen de 4 en de 6 jaar.

De reden waarom ik aan deze minor wil deelnemen is vanwege mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling.

Er zijn een aantal persoonlijke ontwikkelingen die ik door zal maken door deze minor. Ten eerste leer ik hoe het is om te leven en te werken in een land met een andere cultuur. In Nicaragua leeft 70% van de bevolking onder de armoedegrens dus op de school waar ik ga werken zal ik beroep moeten doen op mijn creativiteit. Bij het lesgeven in Nederland ben ik gewend om even een filmpje te laten zien op het smartboard of een van de vele materialen uit de kast te pakken om een rekensom visueel te maken. Dit is in Nicaragua niet mogelijk, deze school heeft niet zoveel geld om al die moderne en praktische spullen aan te schaffen. Ook word ik losgeweekt uit mijn sociale omgeving zodat ik mij zelf beter leer kennen en leer hoe ik kan ‘overleven’ in een andere cultuur. Flexibiliteit is in dit project van groot belang en dat is dan ook iets wat ik in mijn carrière als leerkracht mee kan nemen.

De professionele ontwikkelingen die ik zal doormaken zijn talrijk. Ten eerste leer ik hoe ik jonge kinderen een vreemde taal kan aanleren. Zo ben ik dus in staat kinderen vroeg vreemde talen onderwijs aan te bieden. Ook leer ik in de voorafgaande lessen van de minor internationalisering een project opstellen of een project aanvraag te doen bij het Europees platform. De wereld is aan het veranderen, de kinderen die wij straks in onze eigen klas gaan krijgen proberen wij voor te bereiden op de multiculturele samenleving. Ik leer de kinderen om te gaan met mensen uit andere culturen. Ook kinderen uit mijn klas die uit een andere cultuur komen zal ik beter begrijpen als ik dit project gedaan heb. Ik heb dan eigen ervaring hoe het is om als ‘westerling’ in een vreemde cultuur te participeren. De multiculturele samenleving zorgt er ook voor dat de arbeidsmarkt een internationaal karakter krijgt, dit geef ik dan ook mee aan mijn leerlingen. Op deze minor ga ik onderzoek doen naar hoe ik kinderen een vroeg vreemde taal leer. Ik zal hier dan ook expert in worden.

Leerdoelen

-          Kennismaken met het vvto.

-          De Spaanse taal leren spreken.

-          Persoonlijke en professionele ontwikkeling.

-          De Nicaraguaanse cultuur ontdekken.

Kernkwaliteiten

-          Consensusgericht: Er is sprake van consensus wanneer de leden van een groep of gemeenschap een breed gedragen overeenstemming hebben bereikt.

-          Empatisch: Het zichzelf kunnen verplaatsen in anderen draagt bij tot het kunnen begrijpen van emoties van anderen en de communicatie met je medemens. Zonder empathie praat je langs elkaar heen of ontstaan er meningsverschillen. Empathie steunt ook op een goed 'lezen' of verstaan van verbale en non-verbale communicatieboodschappen van anderen.

-          Toegewijd: verknocht, trouw fanatiek, bezield, enthousiast

De andere studenten vonden de eigenschappen moedig, autonoom en harmonisch nog bij mij passen. Nu zal ik eerlijk toegeven dat ik niet echt een harmonisch persoon ben en soms erg emotioneel kan zijn. Maar ik ben een echte doorzetter dus moedig past wel bij mij. Ook ben ik erg autonoom omdat ik al op mijn 18^de het huis uit ben gegaan en dus erg goed in staat ben om voor mijzelf te zorgen. Ik ben alleen niet iemand die graag alleen is. Heb behoefte aan vrienden om mij heen.

Even voorstellen

Hallo ik ben Tamara van Delft en zit op de Pabo in Leiden. Ik ga 3 augustus naar Nicaragua om daar Engelse les te geven aan Spaanse kleuters.